ویژگی های روان سنجی «آزمون درآمیختگی افکار» در دانشجویان

هدف: پدیده درآمیختگی افکار از مفاهیم مهم نظریه فراشناختی در زمینه اختلال وسواسی- اجباری می باشد. در پژوهش حاضر ویژگی های روان سنجی «آزمون درآمیختگی افکار» بر روی دانشجویان دانشگاه اصفهان سنجیده شد. روش: پس از ترجمه نسخه اصلی، فرم نهایی بر روی 130 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه اصفهان اجرا شد. برای سنجش پایایی آزمون از روش های همسانی درونی (آلفای کرونباخ و ضریب دونیمه سازی) بهره گرفته شد و تعیین روایی آزمون به روش روایی همگرا، روایی تشخیصی و تحلیل عوامل انجام شد. یافته ها: تحلیل پایایی همسانی درونی، ضریب آلفا را برای عامل کلی 87/0، و برای عامل اول، دوم، سوم و دونیمه سازی به ترتیب، 77/0، 82/0، 80/0و 73/0 نشان داد. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره (مانووا) برای بررسی روایی تشخیصی میان دو گروه بیمار و عادی، نشان داد که دو گروه از لحاظ عامل کلی و خرده مقیاس های آن با هم تفاوت معنی دار دارند (001/0p<). داده های روایی همگرا ضریب همبستگی بین آزمون درآمیختگی افکار و پرسش نامه درآمیختگی فکر-کنش را 65/0 نشان داد. تحلیل عاملی تأییدی با چرخش واریماکس نیز سه عامل درآمیختگی فکر-کنش، درآمیختگی فکر - شئ و درآمیختگی فکر- رویداد را به دست آورد. نتیجه گیری: آزمون درآمیختگی افکار در نمونه دانشجویان ایرانی از روایی وپایایی مناسبی برخوردار است و می تواند در موارد تشخیصی و درمانی کاربرد داشته باشد.